Γεια σας, αγαπητοί αναγνώστες!! Χρόνια και Ζαμάνια!! Μα βεβαίως, έχει περάσει πολύς καιρός, όπως συνήθως, αλλά απλά είχαμε ελάχιστο χρόνο και άπειρα ερεθίσματα για αναρτήσεις, κάτι που τελικά σημαίνει ότι δεν είχαμε κάποια σταθερή ιδέα για ανάρτηση, μιας και συνεχώς καινούριες ιδέες προσθέτονταν στον νου μας. Αλλά φυσικά δεν είναι δυνατόν μια τέτοια κατάσταση να κρατάει πάντα, ειδικά σήμερα, μια μέρα που αποτελεί το τέλος ενός εξαιρετικά μαγευτικού ταξιδιού μας στα μονοπάτια της γνώσης, όπως θα διατύπωνε την τριήμερη μας εμπειρία ένας ποιητής!
Παρεβρεθήκαμε λοιπόν στο συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) "Η Φυσική Τους Μαγεύει". Φαινομενικά φαίνεται ως ένας ξεκάθαρος τίτλος: ήταν ένα συνέδριο για την φυσική όπου λογικά θα μαθαίναμε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα, "μαγικά κόλπα" φυσικής. Όντως, στο πρόγραμμα υπήρχε και αυτό, αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός του.Θα καταλάβετε στην συνέχεια (ή μάλλον στο τέλος) τι εννοώ.
Ημερολόγιο Συνεδρίου:
Α) Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου: Αφού φτάσαμε στην μεγαλεπίβολη αίθουσα του συνεδρίου (για την πρώτη μέρα μόνο) άρχισε η "τελετή έναρξης" με ένα άκρως ψυχαγωγικό γεγονός: την εκτέλεση της μελοποίησης ενός επιστημονικού ποιήματος : ο Ύμνος των Αστρονόμων! Ταίριαζε γάντι στην περίσταση, εφόσον τα περισσότερα θέματα της βραδιάς σχετίζονταν με την αστρονομία! Εξάλλου, η παρουσίαση που έκανε ποδαρικό ήταν αυτή του κ. Σιμόπουλου Διονυσίου, διακεκριμένου Έλληνα επιστημόνα και διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, που ασχολήθηκε φυσικά με βιολογία...χαχαχα αστρονομία εννοώ! Και συγκεκριμένα με την γέννηση και τον θάνατο των άστρων, ένα θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και άγνωστο! Ξέρατε πχ ότι.... α μπα, δεν θέλω να το παίξω εξυπνάκιας ακόμα! Ίσως αργότερα.
Στο πρόγραμμα μετά ακολουθούσε μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής, αλλά διόλου ευκαταφρόνητη: μια απλή διαδυκτιακή σύνδεση με το CERN, τίποτα το ενδιαφέρον. Φυσικά και δεν σοβαρολογώ, είχα ανατριχιάσει από την ανυπομονησία. Όμως, παραλίγο τα σχέδιά να τα διακόψει η κακιά διαδυκτιακή σύνδεση, οπότε συνεχίστηκε λίγο παρακάτω το πρόγραμμα, με την ομιλία του Δρ. Σωτηρίου Σοφοκλή, ο οποίος, συμπτωματικά, είχε προετοιμάσει παρουσίαση ακριβώς πάνω στο θέμα των επιταχυντών και ανιχνευτών αδρονίων (δηλαδή υποατομικών σωματιδίων), μεταξύ των οποίων ανήκει και ο Large Hadron Collider στο CERN, και ένας "Έλληνας", το πρόγραμμα "Νέστωρ" στην Πύλο, το οποίο είναι από τα πλέον σημαντικά στον κόσμο (για περαιτέρω πληροφορίες γκουγκλάρετέ το , "It 's too complicated" όπως λένε στην Αγγλία, να το εξηγήσουμε τώρα). Επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον, με πληροφορίες για την δομή της ύλης σε υποατομικό επίπεδο, και μην περιμένετε μόνο να ακούσαμε για πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια, αλλά ενημερωθήκαμε για σωματίδια σαν τα νετρίνα, τα φωτόνια, τα κουάρκ και δεν συμμαζεύεται.
Φυσικά, στα παραπάνω σωματίδια πρωταγωνιστής ήταν το μποζόνιο του Χίγκς, που πριν ολίγο καιρό είχε προκαλέσει πάταγο παγκοσμίως. Πρωταγωνιστής παρέμεινε το σωματίδιο αυτό και μετά το τέλος της προαναφερθείσας ομιλίας, όπου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συνδεθήκαμε με επιτυχία με το CERN και συγκεκριμένα με τον διακεκριμένο Έλληνα ερευνητή Δρ. Κορατζίνο Μιχάλη, όπου ενημερωθήκαμε τόσο για την λειτουργία του LHC όσο και για ποικίλα άλλα θέματα, αφού μπορούσαμε να του απευθύνουμε ερωτήσεις για ό,τι θέλαμε. Οι περισσότεροι φυσικά θέλανε να μάθουν περισσότερα για το μποζόνιο Χίγκς, όπου όμως μάθαμε πως τελικά δεν είναι τόσο ξεχωριστό όσο νομίζουμε. Δηλαδή, ενώ, όπως όλα τα άλλα υποατομικά σωματίδια, έχει μαγευτικές ιδιότητες (π.χ. τα νετρίνα μπορούν να διαπερνούν οτιδήποτε, ακόμα και την ίδια την γη!), ήταν απλώς τα αγαπημένα των δημοσιογράφων και των παπαράτσι! Και από τότε βέβαια είναι που έχει αποκτήσει τόση δημοτικότητα!! Αλλά απλά αποτελούσε ένα από τα τελευταία κομμάτια στην θεωρία των υποατομικών σωματιδίων.
Αφού η συνδιάσκεψή μας με το CERN ολοκληρώθηκε, ανέλαβε τον λόγο ο Δρ. Δανέζης Μάνος, ο οποίος μας μίλησε για ένα θέμα ολίγον φιλοσοφικό: για το πώς ο εγκέφαλός μας δημιουργεί στην πργματικότητα την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε , και ότι η ύλη ουσιαστικά είναι μια καμπύλωση του χωροχρόνου, αλλά και σε πόσο μεγάλο βαθμό θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε την δυνατότητα του εγκεφάλου μας να δημιουργεί υλική πραγματικότητα μέσω της σκέψης. Πορωτικό. Αλλά μετά ήταν ήδη πολύ αργά και έπρεπε να γυρίσουμε σπίτια μας. Αύριο πάλι.
Β) Σάββατο 15 Δεκεμβρίου: Την δεύτερη ημέρα του συνεδρίου την παρακολουθήσαμε στο 3ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας "Μίλτος Κουντούρας" (αν γράφεται έτσι!). Φτάσαμε πάνω στην ώρα στο αμφιθέατρο για την άκρως ενδιαφέρουσα εισήγηση του Δρ. Γραμματικάκη Ιωάννη, με θέμα την "Χαμένη Μαγεία της Φυσικής"! Κατανοητός ο τίτλος, αλλά μάλλον περιμέναμε μια βαρετή συζήτηση πάνω στο σχολικό βιβλίο και το λάθος της εκπαίδευσης στο πεδίο της φυσικής. Όμως, ενώ αυτό ήταν το νόημα της εισήγησης, το θέμα της ήταν οι μεγαλειώδεις ανακαλύψεις της φυσικής τα τελευταία χρόνια πάνω σε, άγνωστα από τους μαθητές, πεδία, όπως αυτό της κβαντικής φυσικής, της μελέτης της βαρύτητας, της υποατομικής φυσικής, πεδία που παραμένουν ανέγγιχτα στο σχολείο, σε αντίθεση με πεδία που απωθούν τα παιδιά από το μάθημα, όπως η κινητική , η οποία ναι μεν είναι απαραίτητη στον κόσμο της φυσικής, αλλά διδάσκεται με τρόπο ανιαρό (οι "ασκησούλες" και οι "ερωτησούλες" λόγου χάρη), ενώ εκτός αυτού δεν προωθείται η πειραματική διαδικασία, το έτερον ήμισυ της θεωρητικής φυσικής!!! Έτσι έχει χάσει η φυσική την μαγεία της στα μάτια των νέων.
Περάσαμε στο επόμενο θέμα σχετικά με τους αστρικούς πίδακες και της αστρικές μπαταρίες, ένα θέμα αστρονομίας, πολύ εξειδικευμένο αλλά συνάμα συναρπαστικό, παρουσιασμένο από τον ερευνητή κ. Κοντόπουλο Ιωάννη ο οποίος εργάζεται πάνω σε αυτό το θέμα στην Ακαδημία Αθηνών. Χρειάστηκε βεβαίως πολύ προσοχή για να καταλαβαίνεις τα λεγόμενα, διότι, αν έχανες ένα "επεισόδιο", μετά άντε να καταλάβεις την συνέχεια!
Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την ..... καταστροφή του κόσμου, που έγινε πριν λίγες ημέρες ( και ήταν λίγες ημέρες μετά το συνέδριο)!!! Αλλά όχι αποκλειστικά με αυτό το ζήτημα, που μόνο τσαρλατανισμός μπορούσε να είναι. Απλά, αποτέλεσε ένα όμορφο έναυσμα για την εισήγηση της Δρ. Πρέκκας Παναγιώτας, η οποία μας μίλησε για την γειτονιά μας, την Γη, την Σελήνη, αλλά κυρίως για τον Ήλιο και τις ηλιακές καταιγίδες του (οι οποίες, σημειωτέον, ήταν ένα από τα πιο διαδεδομένα σενάρια καταστροφής για της 21 Δεκεμβρίου). Μάθαμε εντυπωσιακά γεγονότα, τα οποία όλοι τα γνωρίζουμε (;;;), αλλά δεν ξέρουμε πραγματικά τι είναι : το βόρειο Σέλας και οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αποτέλεσαν μερικά από αυτά.
Ντριιιιιιιιιν!! Διάλλειμα για καφέ και κουλουράκια. Γουστάρω!
Φάγαμε, ήπιαμε, και γυρίσαμε πίσω για την επόμενη διάλεξη από τον κ. Στεφάνου Νικόλαο, σχετικά με τα "Φωτονικά Μεταϋλικά" . Δύσκολες λέξεις;;; Νέες έννοιες;;; Φοβού!! Ουδείς δεν θα καταλάβει τίποτα!! Και όμως, ενώ στην αρχή όντως δυσκολευτήκαμε λίγο να καταλάβουμε ένα-δύο πράγματα σχετικά με την διάδοση του φωτός, το θέμα έγινε εξαιρετικά ενδιαφέρον όταν στραφήκαμε προς τα μεταϋλικά, τεχνητά υλικά δηλαδή με απίστευτες ιδιότητες διάδοσης του φωτός πχ να μπορούν να γίνονται, αυτά και ότι βρίσκεται από κάτω τους, αόρατα!!! Σαν τον μαγικό μανδύα του Χάρι Πότερ!! Δυστυχώς, ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί κάτι τέτοιο για το ορατό φάσμα του φωτός. Όχι ακόμα, αλλά στο μέλλον........χεχεχεχε.........
Εχέμ, γυρίζουμε στο θέμα μας! Ή μάλλον την επόμενη φορά, γιατί πολύ μεγάλη μας βγήκε η ιστορία και θα σας κουράσω! Οπότε, εις το επανιδείν στο επόμενο μέρος!
Παρεβρεθήκαμε λοιπόν στο συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) "Η Φυσική Τους Μαγεύει". Φαινομενικά φαίνεται ως ένας ξεκάθαρος τίτλος: ήταν ένα συνέδριο για την φυσική όπου λογικά θα μαθαίναμε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα, "μαγικά κόλπα" φυσικής. Όντως, στο πρόγραμμα υπήρχε και αυτό, αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός του.Θα καταλάβετε στην συνέχεια (ή μάλλον στο τέλος) τι εννοώ.
Ημερολόγιο Συνεδρίου:
Α) Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου: Αφού φτάσαμε στην μεγαλεπίβολη αίθουσα του συνεδρίου (για την πρώτη μέρα μόνο) άρχισε η "τελετή έναρξης" με ένα άκρως ψυχαγωγικό γεγονός: την εκτέλεση της μελοποίησης ενός επιστημονικού ποιήματος : ο Ύμνος των Αστρονόμων! Ταίριαζε γάντι στην περίσταση, εφόσον τα περισσότερα θέματα της βραδιάς σχετίζονταν με την αστρονομία! Εξάλλου, η παρουσίαση που έκανε ποδαρικό ήταν αυτή του κ. Σιμόπουλου Διονυσίου, διακεκριμένου Έλληνα επιστημόνα και διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, που ασχολήθηκε φυσικά με βιολογία...χαχαχα αστρονομία εννοώ! Και συγκεκριμένα με την γέννηση και τον θάνατο των άστρων, ένα θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και άγνωστο! Ξέρατε πχ ότι.... α μπα, δεν θέλω να το παίξω εξυπνάκιας ακόμα! Ίσως αργότερα.
Στο πρόγραμμα μετά ακολουθούσε μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής, αλλά διόλου ευκαταφρόνητη: μια απλή διαδυκτιακή σύνδεση με το CERN, τίποτα το ενδιαφέρον. Φυσικά και δεν σοβαρολογώ, είχα ανατριχιάσει από την ανυπομονησία. Όμως, παραλίγο τα σχέδιά να τα διακόψει η κακιά διαδυκτιακή σύνδεση, οπότε συνεχίστηκε λίγο παρακάτω το πρόγραμμα, με την ομιλία του Δρ. Σωτηρίου Σοφοκλή, ο οποίος, συμπτωματικά, είχε προετοιμάσει παρουσίαση ακριβώς πάνω στο θέμα των επιταχυντών και ανιχνευτών αδρονίων (δηλαδή υποατομικών σωματιδίων), μεταξύ των οποίων ανήκει και ο Large Hadron Collider στο CERN, και ένας "Έλληνας", το πρόγραμμα "Νέστωρ" στην Πύλο, το οποίο είναι από τα πλέον σημαντικά στον κόσμο (για περαιτέρω πληροφορίες γκουγκλάρετέ το , "It 's too complicated" όπως λένε στην Αγγλία, να το εξηγήσουμε τώρα). Επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον, με πληροφορίες για την δομή της ύλης σε υποατομικό επίπεδο, και μην περιμένετε μόνο να ακούσαμε για πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια, αλλά ενημερωθήκαμε για σωματίδια σαν τα νετρίνα, τα φωτόνια, τα κουάρκ και δεν συμμαζεύεται.
Φυσικά, στα παραπάνω σωματίδια πρωταγωνιστής ήταν το μποζόνιο του Χίγκς, που πριν ολίγο καιρό είχε προκαλέσει πάταγο παγκοσμίως. Πρωταγωνιστής παρέμεινε το σωματίδιο αυτό και μετά το τέλος της προαναφερθείσας ομιλίας, όπου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συνδεθήκαμε με επιτυχία με το CERN και συγκεκριμένα με τον διακεκριμένο Έλληνα ερευνητή Δρ. Κορατζίνο Μιχάλη, όπου ενημερωθήκαμε τόσο για την λειτουργία του LHC όσο και για ποικίλα άλλα θέματα, αφού μπορούσαμε να του απευθύνουμε ερωτήσεις για ό,τι θέλαμε. Οι περισσότεροι φυσικά θέλανε να μάθουν περισσότερα για το μποζόνιο Χίγκς, όπου όμως μάθαμε πως τελικά δεν είναι τόσο ξεχωριστό όσο νομίζουμε. Δηλαδή, ενώ, όπως όλα τα άλλα υποατομικά σωματίδια, έχει μαγευτικές ιδιότητες (π.χ. τα νετρίνα μπορούν να διαπερνούν οτιδήποτε, ακόμα και την ίδια την γη!), ήταν απλώς τα αγαπημένα των δημοσιογράφων και των παπαράτσι! Και από τότε βέβαια είναι που έχει αποκτήσει τόση δημοτικότητα!! Αλλά απλά αποτελούσε ένα από τα τελευταία κομμάτια στην θεωρία των υποατομικών σωματιδίων.
Αφού η συνδιάσκεψή μας με το CERN ολοκληρώθηκε, ανέλαβε τον λόγο ο Δρ. Δανέζης Μάνος, ο οποίος μας μίλησε για ένα θέμα ολίγον φιλοσοφικό: για το πώς ο εγκέφαλός μας δημιουργεί στην πργματικότητα την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε , και ότι η ύλη ουσιαστικά είναι μια καμπύλωση του χωροχρόνου, αλλά και σε πόσο μεγάλο βαθμό θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε την δυνατότητα του εγκεφάλου μας να δημιουργεί υλική πραγματικότητα μέσω της σκέψης. Πορωτικό. Αλλά μετά ήταν ήδη πολύ αργά και έπρεπε να γυρίσουμε σπίτια μας. Αύριο πάλι.
Β) Σάββατο 15 Δεκεμβρίου: Την δεύτερη ημέρα του συνεδρίου την παρακολουθήσαμε στο 3ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας "Μίλτος Κουντούρας" (αν γράφεται έτσι!). Φτάσαμε πάνω στην ώρα στο αμφιθέατρο για την άκρως ενδιαφέρουσα εισήγηση του Δρ. Γραμματικάκη Ιωάννη, με θέμα την "Χαμένη Μαγεία της Φυσικής"! Κατανοητός ο τίτλος, αλλά μάλλον περιμέναμε μια βαρετή συζήτηση πάνω στο σχολικό βιβλίο και το λάθος της εκπαίδευσης στο πεδίο της φυσικής. Όμως, ενώ αυτό ήταν το νόημα της εισήγησης, το θέμα της ήταν οι μεγαλειώδεις ανακαλύψεις της φυσικής τα τελευταία χρόνια πάνω σε, άγνωστα από τους μαθητές, πεδία, όπως αυτό της κβαντικής φυσικής, της μελέτης της βαρύτητας, της υποατομικής φυσικής, πεδία που παραμένουν ανέγγιχτα στο σχολείο, σε αντίθεση με πεδία που απωθούν τα παιδιά από το μάθημα, όπως η κινητική , η οποία ναι μεν είναι απαραίτητη στον κόσμο της φυσικής, αλλά διδάσκεται με τρόπο ανιαρό (οι "ασκησούλες" και οι "ερωτησούλες" λόγου χάρη), ενώ εκτός αυτού δεν προωθείται η πειραματική διαδικασία, το έτερον ήμισυ της θεωρητικής φυσικής!!! Έτσι έχει χάσει η φυσική την μαγεία της στα μάτια των νέων.
Περάσαμε στο επόμενο θέμα σχετικά με τους αστρικούς πίδακες και της αστρικές μπαταρίες, ένα θέμα αστρονομίας, πολύ εξειδικευμένο αλλά συνάμα συναρπαστικό, παρουσιασμένο από τον ερευνητή κ. Κοντόπουλο Ιωάννη ο οποίος εργάζεται πάνω σε αυτό το θέμα στην Ακαδημία Αθηνών. Χρειάστηκε βεβαίως πολύ προσοχή για να καταλαβαίνεις τα λεγόμενα, διότι, αν έχανες ένα "επεισόδιο", μετά άντε να καταλάβεις την συνέχεια!
Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την ..... καταστροφή του κόσμου, που έγινε πριν λίγες ημέρες ( και ήταν λίγες ημέρες μετά το συνέδριο)!!! Αλλά όχι αποκλειστικά με αυτό το ζήτημα, που μόνο τσαρλατανισμός μπορούσε να είναι. Απλά, αποτέλεσε ένα όμορφο έναυσμα για την εισήγηση της Δρ. Πρέκκας Παναγιώτας, η οποία μας μίλησε για την γειτονιά μας, την Γη, την Σελήνη, αλλά κυρίως για τον Ήλιο και τις ηλιακές καταιγίδες του (οι οποίες, σημειωτέον, ήταν ένα από τα πιο διαδεδομένα σενάρια καταστροφής για της 21 Δεκεμβρίου). Μάθαμε εντυπωσιακά γεγονότα, τα οποία όλοι τα γνωρίζουμε (;;;), αλλά δεν ξέρουμε πραγματικά τι είναι : το βόρειο Σέλας και οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αποτέλεσαν μερικά από αυτά.
Ντριιιιιιιιιν!! Διάλλειμα για καφέ και κουλουράκια. Γουστάρω!
Φάγαμε, ήπιαμε, και γυρίσαμε πίσω για την επόμενη διάλεξη από τον κ. Στεφάνου Νικόλαο, σχετικά με τα "Φωτονικά Μεταϋλικά" . Δύσκολες λέξεις;;; Νέες έννοιες;;; Φοβού!! Ουδείς δεν θα καταλάβει τίποτα!! Και όμως, ενώ στην αρχή όντως δυσκολευτήκαμε λίγο να καταλάβουμε ένα-δύο πράγματα σχετικά με την διάδοση του φωτός, το θέμα έγινε εξαιρετικά ενδιαφέρον όταν στραφήκαμε προς τα μεταϋλικά, τεχνητά υλικά δηλαδή με απίστευτες ιδιότητες διάδοσης του φωτός πχ να μπορούν να γίνονται, αυτά και ότι βρίσκεται από κάτω τους, αόρατα!!! Σαν τον μαγικό μανδύα του Χάρι Πότερ!! Δυστυχώς, ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί κάτι τέτοιο για το ορατό φάσμα του φωτός. Όχι ακόμα, αλλά στο μέλλον........χεχεχεχε.........
Εχέμ, γυρίζουμε στο θέμα μας! Ή μάλλον την επόμενη φορά, γιατί πολύ μεγάλη μας βγήκε η ιστορία και θα σας κουράσω! Οπότε, εις το επανιδείν στο επόμενο μέρος!
